In 1958 zijn mijn ouders, broer en zusters en ikzelf in Drenthe, Klazienaveen komen wonen. Ik was toen 8 jaar oud. Geboren in 1950 dus, in Leiden.
Het was een tijd dat er nog volop turf werd gestoken. Veel ouders van mijn toenmalige vriendjes werkten in het veen. Slechte arbeidsomstandigheden en vooral nog geen bijstands- en werkloosheidsuitkeringen. Ik herinner me de vele zwerftochten naar de velden rond Weiteveen richting Duitsland. Zwemmen in de veenpoelen en het kanaal, schaatstochten en turf uit het water vissen bij de Purit om deze te kunnen verkopen voor 2 cent per stuk. En toen ik wat ouder was bij zomerdag “eerdappels krabben bie de boer”. Klazienaveen veranderde snel; er werden wijken bijgebouwd en
wegen aangelegd. Het dorp groeide van 6000 naar 12500 in 2020.
Later ben ik verhuisd naar Den Haag waar ik wilde gaan studeren aan de Kunstacademie. Die poging heb ik wel ondernomen maar door een jeugd cultuurproject ben ik in aanraking gekomen met het jeugd- en jongerenwerk in de Schilderswijk. Enige tijd later met het opbouwwerk in dezelfde wijk waar toen de eerste stappen voor stadsvernieuwing werden gezet.
In 1976 ben ik teruggegaan naar Klazienaveen waar ik hoofd werd van een instelling voor sociaal- cultureel werk en maatschappelijke dienstverlening. In de 8 jaar dat ik dat heb gedaan heb ik opbouwwerk in ZO-Drenthe mogen ontwikkelen. Een periode waar ik nog steeds met plezier op terugkijk.
In 1984 ben ik me op werkgelegenheidsontwikkeling voor jongeren gaan toeleggen, in dienst van de RAJA ( raad voor jeugd aangelegenheden) in Borger. Deze organisatie fuseerde in 1993 tot de STAMM. Bij deze club heb ik gewerkt tot 1999. Sindsdien ben ik freelance bezig geweest, zeg maar een soort ZZP’er.
Maar ook als vrijwilliger; zo ben ik bijvoorbeeld bestuursvoorzitter geweest van de Stichting welzijn Borger-Odoorn en ben ik nu bestuurslid van Stichting Dorpshuis Drouwenermond, de Assekolke.
In de tachtiger jaren van de vorige eeuw ben ik me gaan interesseren voor het ontwikkelen van alternatieve energieopwekking en het verduurzamen van onze bebouwde omgeving. Heel toevallig, toen ik rond dat thema werkgelegenheidsprojecten ontwikkelde. Vooral de activiteiten en informatie
van “De kleine aarde” inspireerden me . Er was in die tijd veel weerstand tegen de experimenten die we uitvoerden, zoals windmolen-techniek en vormen van passieve zonne-energie. Maar nu, decennia later, zien we dat talloze van dit soort projecten (weliswaar met overheidssubsidie) kans van slagen lijken te hebben.
Mijn vriendin heet Marjoleine en verder ben ik de trotse vader van drie dochters en een zoon en hebik ook nog eens 4 kleinkinderen. Ik ben een fanatiek zeiler, ik wandel en trek graag rond met eencamper.
En niet te vergeten, ik ben gek op lekker eten!