Ik hink, zoals ze dat zeggen, op twee gedachten. Of eigenlijk op één sinds kort: op een linkse gedachte. Want 25jr geleden ben ik lid geworden van de PvdA heb ik heb diverse workshops en leergangen gevolgd. Ik heb zelfs nog op de lijst voor de Statenverkiezingen van Zuid-Holland gestaan, en voor de gemeente Hillegom, en voor de gemeente Twenterand. U merkt het al, ik ben nogal wat verhuisd, maar bij de laatste verhuizing heb ik de overstap gemaakt naar GroenLinks, waardoor ik aan de wieg van de wederopstanding stond van GroenLinks in Borger-Odoorn, samen met onze fractievoorzitter Pieter de Groot. Dat is inmiddels alweer 8jr geleden, maar sindsdien is GroenLinks weer vertegenwoordigd in onze gemeente en daar zijn we trots op, zeker omdat we als GroenLinks bij de laatste verkiezing wederom een zetel bemachtigd hebben! 

Binnen de fractie heb ik verschillende rollen bekleed, maar de rol die ik al sinds het begin uitvoer is die van webmaster. Als webmaster ben ik niet direct betrokken bij de politieke besluitvorming, maar je staat er ook niet ver van af. Die rol beviel me wel, de rol van toeschouwer. Maar sinds het onzalige kabinet van Schoof voelde ik de betrokkenheid weer opkruipen en ben ik weer aangeschoven bij Pieter bij het fractieoverleg.

Daarnaast heeft de PvdA toenadering gezocht in een andere gedaante, namelijk de Banning-stichting: een club die christelijke waarden aan de politiek wil toevoegen, zonder daarbij dogmatisch te worden. Binnen het Banning-bestuur houd ik me bezig met de ‘waardengedreven politiek’ om leergangen te ontwikkelen voor mensen die niet alleen rood van binnen zijn, maar ook het besef omarmen van een cultuur die doordrenkt is van normen en waarden die niet willekeurig tot stand zijn gekomen, maar door de inherente aanwezigheid van de geschiedenis die gegrondvest is op christelijke normen en waarden. Als historicus begrijp ik de essentie van geschiedenis in onze samenleving, maar laten we daar niet te zwaar aan tillen, want als socialinks begrijp ik dat er ook altijd praktische keuzes gemaakt moeten worden.

Bjorn Hanssen