Van onze fractievoorzitter Pieter de Groot
Er wordt nog wel eens gezegd dat politiek niet leeft. Welnu, dat is in ons mooie Borger-Odoorn in ieder geval beslist wel zo. En daar is niet zoveel voor nodig. Je hoeft als hardwerkende fractievoorzitter van GroenLinks alleen maar na jaren van gesteggel en na diverse aanpassingen ten goede akkoord te gaan met een ontwerp bestemmingsplan. In dit geval dat van het Land van Bartje. Meelevende burgers sturen je dan mailtjes waarin je bijna letterlijk beticht wordt van omkoopbaarheid (“ik vraag mij af in hoeverre u zich heeft laten beïnvloeden”) en waarin onze voorman Jesse Klaver verzocht wordt navraag over mij te doen. Hem wordt zelfs voorgehouden dat het onbegrijpelijk is dat ik GroenLinks mag vertegenwoordigen. De verontruste burgers vragen niet alleen Jesse, maar ook onze Tweede Kamerfractie, provinciale Staten en GroenLinks ZO Drenthe hier aandacht voor!
Het zijn eigenlijk soms rare tijden. Als je niet braaf doet wat insprekers willen, dan heb je niet geluisterd. En dan vertegenwoordig je je partij slecht. En dan wordt er ook van alles bijgehaald om je in een kwaad daglicht te stellen. Van suggesties van omkoopbaarheid tot het circuit van Zandvoort (is dat ook al van Landal?).
Tot besluit: ik ben trots op onze stem voor. Er is met dit uiteindelijke plan maximaal rekening gehouden met bezwaren en opmerkingen (ook de onze). En er is een uitstekend evenwicht gevonden tussen natuur, leefbaarheid en recreatie.
En verder: Hoezo, de politiek leeft niet? Bij ons wel!
Gerelateerde content