In 1952 geboren als Pieter de Groot groeide ik zoals meerdere GroenLinksers die nu in Drenthe wonen op in Den Haag. Zou het iets in de lucht van die stad zijn? Ik voltooide er het gymnasium β en en deed alles wat bij de sixties paste. In de avonduren haalde ik mijn kandidaats rechten; dit naast mijn eerste baan op de centrale directie van wat toen nog het Staatsbedrijf der PTT heette: secretaris van het overleg met de vakbonden. Onderbroken door militaire dienst (eerste luitenant bij de Militaire Inlichtingendienst; misschien niet direkt stereotiep voor GroenLinksers) werkte ik achtereenvolgens bij een werkgeversorganisatie in de boekenwereld, was plv. hoofd van de afdeling Rechtspositie en Georganiseerd Overleg bij het ministerie van Defensie en kwam vervolgens bij het Abp in Heerlen terecht waar mijn eerste opdracht was een fusie met de afdeling Pensioenen van Defensie te realiseren. Ik ontmoette daar mijn vrouw Caroline en vervolgens deels zelfstandig werkend in de organisatiewereld, deels als vertaler Russisch en deels in de politiek verhuisden wij via Maastricht, Landgraaf en (10 jaar lang)Texel nu al weer meer dan 15 jaar geleden naar Drouwen. Wij wonen daar met veel plezier samen met onze langharige Duitse herder Bowie en onze 12 jaar oude Hannoveraner ruin Disco die “op kamers woont” bij manege Gasselte. Van daaruit zwerf ik graag te paard door de bossen van Borger-Odoorn. Caroline en Bowie lopen dan mee. Ik ben verslaafd aan nieuws en Scandinavische detective series en houd van muziek, waarbij Pearl Jam, Nirvana, ,Rage against the Machine en Sepultura tot mijn favorieten behoren.
Ik ben opgegroeid in een rood nest. Daar werd de basis gelegd voor mijn maatschappelijke betrokkenheid die na vele jaren links stemmen resulteerde in 8 jaar raadslidmaatschap voor het in mijn ogen toen nog links-liberale D66 op Texel. Daarnaast was ik even zoveel jaren lid en later voorzitter van de Texelse bezwaarschriftencommissie. Gedurende de laatste meer dan 12 jaren was ik dit tevens in Emmen, Hoogezand-Sappemeer en Tynaarlo. Dit ook voor zaken op het vlak van personeel en funktiewaardering.
Ik mag dus denk ik zeggen dat ik beschik over ruime ervaring op gemeentelijk terrein. Namens GroenLinks (een partij waarvan ik met overtuiging lid ben wegens onder andere haar standpunt dat een ieder – ook buitenlanders – erbij hoort en haar onvermoeibare inzet voor duurzaamheid ) hoop ik die kennis ook in de raad van Borger-Odoorn te mogen inzet-ten. Op een coöperatieve en transparante manier, door te zeggen wat ik doe en te doen wat ik zeg. Wij leven met zijn allen in een democratie maar de laatste jaren lijkt de infrastructuur daarvan te wankelen, zo las ik het recent. Parlementariërs komen na hun kamerlid-maatschap met moeite aan een andere baan, je krijgt nauwelijks mensen voor in de raad en het aanzien van de politiek staat steeds meer onder druk. Ik wil mijn steentje eraan bijdragen dat dit beeld weer een beetje de goede kant opdraait. En vooral: jonge mensen enthousiasmeren voor de politiek!